- przeciągły dźwięk
- протяжный звук
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
przeciągły dźwięk
Смотреть что такое "przeciągły dźwięk" в других словарях:
wycie — n I 1. rzecz. od wyć. 2. lm D. wyć «przeciągły, zawodzący głos wydawany przez niektóre zwierzęta» Wycie wilków, kujotów, szakali. 3. lm D. wyć pot. «głośny, przeraźliwy krzyk, płacz, nieartykułowane dźwięki wydawane przez ludzi; ironicznie o… … Słownik języka polskiego
wyć — ndk Xa, wyję, wyjesz, wyj, wył 1. «o niektórych zwierzętach: wydawać głos przeciągły, jednostajny, zawodzący» Wilk wył przeraźliwie. Hieny wyły z głodu. 2. «o ludziach: głośno, przeraźliwie krzyczeć, wrzeszczeć; płakać głośno, żałośnie» Wyć z… … Słownik języka polskiego
buczeć — ndk VIIb, buczećczę, buczećczysz, buczećbucz, buczećczał, buczećczeli 1. «wydawać niski, przeciągły dźwięk» Syrena fabryczna buczy. Buczą sygnały statków. Słychać buczącego trzmiela. 2. pot. «głośno płakać; beczeć» Przestań buczeć. Czego buczysz? … Słownik języka polskiego
duda — ż IV, CMs. dudzie 1. lm D. dud zwykle w lm «starodawny ludowy instrument muzyczny dęty, składający się z mieszka skórzanego, zawierającego zapas powietrza, i z dwóch piszczałek, z których jedna, tzw. przebierka, służy do wygrywania melodii, druga … Słownik języka polskiego
jęk — m III, D. u, N. jękkiem; lm M. i 1. «głos żałosny wydawany pod wpływem bólu, cierpienia» Bolesny, cichy, rozdzierający, rozpaczliwy, żałosny jęk. Jęki konających, rannych. Jęk rozpaczy. Tłumić, wydawać jęki. Paść z jękiem. Jęk wyrywa się komuś z… … Słownik języka polskiego
zabuczeć — dk VIIb, zabuczećczę, zabuczećczysz, zabuczećbucz, zabuczećczał, zabuczećczeli 1. «wydać niski, przeciągły dźwięk» Głośno zabuczała syrena alarmowa. Chrząszcz zabuczał mi nad uchem. 2. pot. «głośno zapłakać» Dzieci zabuczały ze strachu … Słownik języka polskiego
buczek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. buczekczka {{/stl 8}}{{stl 7}} mały, młody buk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ściąć buczek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}buczek II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. buczekczka {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wycie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wycie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ryk — m III, D. u, N. rykkiem; lm M. i 1. «donośny, przeciągły głos wydawany przez niektóre zwierzęta dzikie, np. jelenia, lwa, niedźwiedzia i przez bydło domowe» W puszczy rozległ się ryk jelenia. 2. «ostry, donośny, przeciągły głos, dźwięk, odgłos… … Słownik języka polskiego
zawyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, zawyćwyję, zawyćwyje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: wydać przeciągły, długi, jękliwy dźwięk, odezwać się wyciem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psy zawyły. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jęk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dźwięk wydawany przez człowieka pod wpływem bólu lub cierpienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jęki chorych. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
